Polska zalicza się do krajów europejskich, gdzie produkt krajowy brutto (PKB) na osobę przekracza dwadzieścia tysięcy dolarów. Sytuuje to nasz kraj poza pierwszą czterdziestką najbogatszych państw na świecie. Oczywiście Polska jako kraj jest w pewien sposób „z tyłu” za krajami Europy zachodniej. Jednym z tych aspektów jest właśnie bogactwo i poziom życia. Różnice te spowodowane są latami komunizmu, kiedy rozwój gospodarczy i technologiczny kraju po prostu zatrzymał się. Kraj zadłużał się na ogromne kwoty, ale nie wpływało to w żaden sposób na zwiększenie innowacyjności gospodarki albo ilości nowatorskich projektów naukowych. Kredyty udzielane Polsce przez Bank Światowy były nadal spłacane jeszcze po roku 2000. Dopiero niedawno Polska zamknęła ten etap w swojej historii. Po roku 1989 zadłużenie rosło dalej, żeby obecnie osiągnąć gigantyczne kwoty w przeliczeniu na jednego mieszkańca. W tym czasie w krajach Europy Zachodniej następował dynamiczny rozwój różnych sektorów gospodarki. Państwa takie nie musiały łożyć ogromnych kwot na odbudowę po działaniach wojennych. Społeczeństwa europejskie nie straciły dorobku kilku pokoleń, tak jak to miało miejsce w Polsce w trakcie II Wojny Światowej. Dlatego też dysproporcja między Polską, a np. Norwegią może wyrównać się dopiero za kilkadziesiąt lat. Nikt jednak nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy teoria się ziści.
Różnice w dochodach na świecie
